Wojciech Bartosz Głowacki był bohaterem insurekcji kościuszkowskiej.. W bitwie pod Racławicami 04.04.1794 r. w ataku na baterię rosyjską, odznaczył się męstwem i odwagą za co został mianowany przez Tadeusza Kościuszkę chorążym Grenadierów Krakowskich.Do legendy przeszedł czyn Bartosza, kiedy to czapką ugasił lont rosyjskiej armaty. Po awansowaniu na oficera zmienił nazwisko na Głowacki. Zmarł w Kielcach po odniesieniu ran w bitwie pod Szczekocinami 06.06.1794 r.Pola racławickie oraz przyległe wsie Dziemiężyce oraz Wrocimowice znaczyły mogiły poległych w bitwie kosynierów.Na polach i łąkach rozsianych było wiele mogił i krzyży mogilnych. Z czasem ślady zniknęły z pól i pamięci ludzkiej.Dlatego dla upamiętnienia poległych kosynierów w bitwie racławickiej, postawiono w wielu miejscach pamiątkowe tablice oznaczone krzyżami.W centralnym punkcie pola bitwy znajduje się 13-metrowej wysokości wzgórze, które dla upamiętnienia bitwy racławickiej i jego dowódcy nazwano Kopcem Tadeusza Kościuszki. w XIV w. na tym wzgórzu istniała rezydencja tzw. Zamczysko, które popadło w całkowitą ruinę. Wzgórze to było miejscem ważnym strategicznie w czasie trwania bitwy. Woj. małopolskie.