W 1669 r. w miejscu spalonego prze Szwedów drewnianego dworku, wybudowano murowany dwór dla Ernesta Demhoffa. W 1731 r. współwłaścicielem dworu został książę August Aleksander Czartoryski, który poślubił Zofię z Sieniawskich Denhoffową. W 1760 r w wyniku przebudowy przekształcono dwór w pałac w stylu późnobarokowym. Kolejną właścicielką majątku została Izabela Lubomirska z Czartoryskich, a w 1799 r. pałac odziedziczyła córka Aleksandra, żona Stanisława Kostki Potockiego.Z uwagi na to, że właściciele majątku przebywali w nim sporadycznie, jego pomieszczenia były wynajmowane w celach dochodowych. W pałacu mieszkali m.innymi Julian Ursyn Niemcewicz, szef rosyjskiej policji Nikołaj Nowosilcow, Maria Kalergis oraz wiele innych osobistości. W pałacu mieściły się również sklepy, magazyny, firmy, a nawet księgarnia.W rękach Potockich majątek pozostawał do 1945 r. W okresie międzywojennym mieściła się w nim ambasada Stanów Zjednoczonych (1932) oraz poselstwo Szwecji (1924). W sierpniu 1944 r. pałac został spalony przez Niemców.W latach 1948-1949 pałac został odbudowany ze zniszczeń wojennych w stylu końca XVIII w. Obecnie mieści się w nim siedziba Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Woj. mazowieckie.
Zabytki Polskie 